Jedzenie. Literatura. Copywriting.

Jedzenie i literaturę łączy prastary i supermocny węzeł. Ileż to dzieł powstało przy stole albo „po stole”, ogólniej –  po bibce, biesiadce, bankieciku albo salonowym śniadaniu, obiedzie, podwieczorku,   kolacji,  albo… po weselu czy stypie.

Nawet Artur Maria Swinarski w latach 30. napisał złośliwe Natchnienie poety: 

Polski pisarz nos ma czulszy,
Żaden mu się rym nie uda,
Jeśli go nie wykołyszą
Polski śledź i polska wóda.

Złośliwa to strofka i podobno adresowana całkiem konkretnie, ale – jak mówią na mieście  – w każdej złośliwostce tkwi jakiś  owies prawdy.

Jest też inna prawda:  wiele fajnych  miejsc z jedzeniem powstało z flirtu  z literaturą.  I nie tylko modne tu i ówdzie księgarnio-kawiarnie mam na myśli . Nawet nie  ich specjalną odmianę  – jak wrocławska księgarnio-kawiarnia, która nawiązuje do  speakeasy (= „tajny" bar w czasach prohibicji). Choć trzeba przyznać, że speakeasy ze swoimi legendami, klimatami i klimacikami  to całkiem niezły partner dla starej i nowej literatury kryminalnej –  w tym rzecz jasna i  tej … spokrewnionej z jajami gotowanymi na twardo –  z kryminałami  hard boiled.

Mówiąc o flircie gastronomii  i literatury mam na myśli  także literackie  inspiracje w nazwach  restauracji, kawiarni, barów, bistr, knajp.  I  w tej tendencji nie ma rzecz jasna nic nowego.  Jest ona tak stara jak …otwarta na rynek gastronomia. 

Literatura w nazwach restauracji, kawiarni, barów

W zależność od wyobraźni,  ambicji, wiedzy, doświadczenia, relacji z dostawcami   i przyjętej  strategii rynkowej można swój  wymarzony lokal gastronomiczny nazywać po angielsku, włosku, francusku albo po staropolsku, albo właśnie z pamięcią o literaturze czy książce, jak na przykład: „Opasły Tom”  ( tu także możliwe wersje „Biblioteka”, „Biblioteczka”, „Etażerka”  albo nowocześniej – „Big Book Cafe”) albo nieco staroświecko – „Poezja” lub  „Literatka” ,  albo  bardziej kreatywnie: „Biały Kruk" „Bez tytułu”, „Między wierszami”, „Miedzy wersami”, „Między słowami”….

Albo można zdecydowanie postawić na cześć,  na przykład dla Hemingwaya – nie tylko  jeśli jest się właścicielem  coctail-baru, w którym stawia się na mojito i daquiri. Można też postawić na Hrabala (ach te mięska "U Hrabal"), albo Tolkiena ( już wyobrażam sobie te lembasy!) , albo Orwella – jeśli prowadzi się herbaciarnię, albo  Kafkę – który swobodnie mógłby stać się patronem wegetarian.

Można też w roli nazwy  wykorzystać jakieś  głośny tytuły:

•  baśni  (oj było w naszej polskiej kawiarnianej historii parę kultowych  „Kopciuszków”),
•  powieści ( pamiętacie „Czułego barbarzyńcę”?)
•  wierszy (znacie  „Zaczarowaną dorożkę”?).  

Można wreszcie użyć imion ulubionych bohaterów – za  właścicielami  „ Starbucksa” –  dla niewtajemniczonych: Starbuck to jednen z bohaterów powieści  Moby Dick Hermana Melville' a.

Co jeszcze można? Pomożecie?

Teraz czas na Ciebie.

Blogowanie to gra zespołowa. 

* Zostaw komentarz. Dla Ciebie to chwila, dla mnie ważna wskazówka.
** Jeśli Ci się podobało, prześlij ten wpis dalej. Sprawisz, że moja praca przyda się kolejnym osobom.
***Polub  Content i Marketing  na Facebooku.