Wszystko dla Pań!

Myślicie, że w sprzedaży wszystko się zmienia z dnia na dzień? Że nie ma ponadczasowych reguł? Ja, szczerze mówiąc, mam pewne wątpliwości co do tego, że w marketingu wszystko się zmienia tak zasadniczo, że dzień dzisiejszy jest zupełnie inny niż wczorajszy. Co więcej, myślę, że to, co wydaje się nam naszym autorskim wymysłem, świetnie znane było już nie tylko naszym ojcom, dziadom, ale i pra, pra, pra… dziadom.

Takie wątpliwości mam zwłaszcza po przeczytaniu powieści Emila Zoli Wszystko dla Pań. Pewnie nie tylko ja odnalazłam w tej literaturze z 1883 roku aktualne treści, bo Wszystko dla Pań ekranizowano już trzykrotnie: w 1930 (film Juliena Duviviera) i w 1943 r. (film André Cayatte) i w 2012  jako The Paradise (miniserial w reżyserii Marca Jobsta). A przecież nie filmuje się ramot, prawda?

 Wszystko dla Pań. Źródło: https://www.youtube.com/watch?v=5XrSvrhMwJw

Jedna treść, wiele interpretacji 

Powieść Zoli można czytać jako opowieść o środowisku ludzi zawodowo związanych z wielkopowierzchniową sprzedażą produktów potrzebnych kobietom. Wydawać by się mogło, że jest to opowieść o środowisku dziś dość historycznym i egzotycznym, bo usytuowanym w Paryżu z końca XIX wieku.

Można tę powieść czytać jednak inaczej - jako narrację o świecie sprzedawców i kobiet-klientek, zamienianych w „ofiary” przez to prymitywne, to wyrafinowane techniki promocyjne i marketingowe.  Octave Mouret – główny bohater powieści Zoli zwykł mawiać:

 „Cały sekret polega na zdobyciu kobiety gdy to się uda, cały świat będzie można sprzedać!”.

Chwilami jest ta opowieść Zoli dość nieprzyjemna, choć współcześni zarzucali jej nadmiar pastelowośći! Jest nieprzyjemna, bo odsłania agresywne oblicze sprzedaży, która kobiety zamienia w marionetki, ożywiane przez handlowe chwyty i triki promocyjne czy reklamowe, akcje specjalne, aranżacje wystawowe i organizację przestrzeni handlowej – bardzo przemyślane i precyzyjnie zorganizowane handlowe trakty, ścieżki główne i poboczne.

Można Wszystko dla Pań czytać jeszcze inaczej – jako rzecz o handlowej pasji "podbijania" rynku kobiet. Ta pasja, która w powieści Zoli chwilami graniczy z żądzą czy obsesją, jest wspierana bezustannym rozpoznawaniem potrzeb kobiet i ciągle udoskonalanymi próbami docierania do nich w celu „zawładnięcia” ich emocjami, ich myśleniem, ich …pieniędzmi. Dziś powiedzielibyśmy, że jest to przykład ciągle definiowanej grupy docelowej (targetu) i ciągłego testowania skuteczności reklamy prasowej, bezpośredniej, podświadomej, ba…nawet reklamy natywnej czy marketingu szeptanego.

O architekcie tamtego marketingu, innowacyjnego na swoje czasy, głównym bohaterze – Mourecie Zola pisał:

„Umiał wczuć się w naturę kobiety. A one, choć świadome tego, że je omotywał, wyczulony na to, co stanowiło ich istotę, ulegały jego czarowi i dawały sobą owładnąć. On tymczasem, pewien już teraz, że ma je w ręku, górował nad nimi brutalnie jak despotyczny król gałganków”.

I mimo, że język i technika opowiadania Zoli ewidentnie się zestarzały, i że świat kobiet (i ich pieniędzy!) zmienił się od jego czasów niepomiernie, wiele z jego sprzedażowych spostrzeżeń nie straciło na znaczeniu. 

Czyżby Zola jako pierwszy uchwycił coś co dzisiaj nazywa się sheconomy?

Teraz czas na Ciebie.

Blogowanie to gra zespołowa. 

* Zostaw komentarz. Dla Ciebie to chwila, dla mnie ważna wskazówka.
** Jeśli Ci się podobało, prześlij ten wpis dalej. Sprawisz, że moja praca przyda się kolejnym osobom.
***Polub  Content i Marketing  na Facebooku.